Szewcy. Naukowa sztuka ze „śpiewkami” w trzech aktach jest groteskowym dramatem modernistycznym należącym do kanonu literatury polskiej. Witkiewicz podjął w nim temat rewolucji i totalitaryzmu w czasach, kiedy nad Europą zawisły groźby komunizmu i faszyzmu. Bohaterami utworu są z jednej strony szewcy, skarżący się na trudy swojej pracy i głęboko przekonani, że są ofiarami krzywdy społecznej, a z drugiej strony ich ciemiężyciele: Robert Scurvy i jego dziarscy chłopcy. Roszczeniowa postawa prowadzi szewców od buntu do rewolucji, a wreszcie do przejęcia władzy i narzucenia rządów terroru. Jednak rywalizacja o władzę przynosi nowy przewrót, na czele którego stoi Hiper-Robociarz. Toruje on drogę do władzy towarzyszowi X i towarzyszowi Abramowskiemu. Katastroficzna, a zarazem prorocza wizja przyszłego społeczeństwa, jaką kreśli Witkiewicz, mówi o mechanizacji relacji międzyludzkich i upadku cywilizacji.
Lektura dla szkół średnich
Stanisław Ignacy Witkiewicz (1885–1939), znany jako Witkacy, jeden z najwybitniejszych artystów polskich: pisarz, malarz, teoretyk sztuki, filozof, autor teorii „czystej formy”. Genialny twórca dwudziestolecia ma nieustannie rzesze entuzjastów, którzy podziwiają jego powieści (Pożegnanie jesieni, Nienasycenie), niezwykłe dramaty (Szewcy, W małym dworku, Tumor Mózgowicz, Oni, Matka) oraz prace filozoficzne i prowokacyjne rozważania o narkotykach. Na szczególną uwagę zasługuje także oryginalne malarstwo Witkacego.
